To co fascynujące
Monolog o tym, że ludzie polityki bawią się jak dzieci w piaskownicy i udają jedynie przed sobą oraz o tym, że w rzeczywistości nie ma o co walczyć bo wszystko jest umowne, wszystko jest na chwilę i wszystko zależy od nas. O tym też, że udawaniu nie ma końca i o tym, że każdy wojownik w głębi wie, że ta wojna dla picu tylko jest, że nie na poważnie. Taki monolog można rozpocząć w każdym dosłownie...
Jestem dobrym obywatelem. Zrobiłem prawo jazdy na samochód, później na motocykl. Problem posiadania samochodu przeszedłem standardowo, jak wszyscy chłopcy. Najpierw coś po rodzicach, później coś swojego, koniecznie BMW, mogło być stare. I było, bardzo stare, ale cieszyłem się nim jakbym jeździł przynajmniej Bentleyem. Był piękny. Tylko psuł się. Nic wielkiego, ale cały czas coś. Jeździłem nim...
Patrzę właśnie na człowieka, który cieszy się i uśmiecha, bo myśli, że podejmuje decyzje. Myśli on, że to co zrobi jest wynikiem jego działania. A to co myśli jest wynikiem jego wyboru. Śmiały z niego głupiec. Głupiec. Bo to głupie wyobrażenie o życiu. Że jego myśli są jego. Że jego działanie wynika z niego. Że jego decyzje mogą zmienić rzecz. Z pewnością nie wierzy w Boga. Nie da się kontrolować...
To co fascynujące
Filozof i pisarz. Szuka piękna i mądrości, ale piękno uznaje za najwyższą wartość.
