To co fascynujące
Tragiczna jest retoryka w istocie swojej. To znaczy mówienie czegoś w sposób taki, żeby znaczyło inaczej. Żeby powiedzieć prawie prawdę i jednocześnie zmylić słuchającego tak żeby jej (tej prawdy) nie odkrył. Ludzie retoryczni to głowy gadające. Jakie proste i śmieszne są ich manipulacje kiedy mówią o sprawach ważnych dla słuchacza. Gardzę nimi i słuchać ich więcej nie mogę. Wypowiedź człowieka...
Obrażali mnie ludzie tępi swoją buta i arogancją. Obrażali mnie swoją agresją i atakiem na oślep. Obrażali mnie niezrozumieniem, nie wykształceniem, prostactwem, brzydotą myślenia. Obrażali mnie uwielbieniem logiki i racjonalizmem. Ale najbardziej obrażali mnie tym, że stali obok mnie jak obok kogoś równego sobie i chwalił się tą modną dzisiaj filozofią, że wszyscy jesteśmy równi wobec siebie.
Uwielbiam wielkich piewców prawdy. Tej objawionej i tej wydedukowanej. Czy oni jeszcze nie usłyszeli, że prawdy nie ma, że istnieją tylko interpretacje? Uwielbiam jak delektują się swoją prawdą i argumentami, które im towarzyszą. Oraz to z jaką pasją poświęcają się swojej prawdzie. Patrzę na nich i śmieję się do łez. I śmiechem zanoszę się tak głęboko, że nie mogę tchu złapać, żeby powiedzieć im:...
Patrzę właśnie na człowieka, który cieszy się i uśmiecha, bo myśli, że podejmuje decyzje. Myśli on, że to co zrobi jest wynikiem jego działania. A to co myśli jest wynikiem jego wyboru. Śmiały z niego głupiec. Głupiec. Bo to głupie wyobrażenie o życiu. Że jego myśli są jego. Że jego działanie wynika z niego. Że jego decyzje mogą zmienić rzecz. Z pewnością nie wierzy w Boga. Nie da się kontrolować...
To co fascynujące
Filozof i pisarz. Szuka piękna i mądrości, ale piękno uznaje za najwyższą wartość.
